Γεννήθηκα στα Χανιά, την δεκαετία του εβδομήντα και πάντα θυμάμαι να υπάρχει ένα ραδιόφωνο ανοιχτό στο σπίτι μας. Κρητικά, λαϊκά, ρεμπέτικα, λίγο ξένα, λειτουργίες, εκπομπές του Ερυθρού Σταύρου, η φωνή της Μαρίας Ρεζάν. Πάντα κοντόστεκομουν και ήθελα να ακούω την ατακα του εκφωνητή και το επόμενο τραγούδι που θα επέλεγε. Το ανοιχτό ραδιόφωνο με ακολουθούσε κ στα σχολικά μου χρόνια, συντονιζομουν στον Γιάννη Πετρίδη, στον Νίκο Μουρατίδη, στο Μιχάλη Τσαουσόουλο και σε άλλους πολλούς. Δεν μπορείτε να φανταστείτε την χαρά μου όταν ο κολλητός μου, μου ανακοίνωσε πως κατασκεύασε έναν ερασιτεχνικο ραδιοφωνικό σταθμό και πως αν ήθελα θα μπορούσα να σηκώνω το τηλέφωνο για να γράφω αφιερώσεις και επιθυμίες για κάποιο τραγούδι. Σιγά σιγά άρχισα να επιλέγω εγώ τα τραγούδια και κάποια στιγμή πέρασα και πίσω από το μικρόφωνο για να κάνω την δική μου εκπομπή. Λίγο καιρό αργότερα τέλη δεκαετίας ογδόντα, με μια άλλη παρέα κάναμε εκπομπή στον πρώτο ιδιωτικό ραδιοφωνικό σταθμό των χανίων τον «χανιά 88,8» ( το στούντιο ήταν στον έκτο όροφο μιας πολυκατοικίας χωρίς ασανσέρ όποτε κατάλαβαινετε πόσες ανάσες θέλαμε για να μιλήσουμε στο μικρόφωνο). Ακολούθησε ο «Κρήτη fm», ο «Baby fm», ο «Κρήτη stereo 191», ο «Super fm» και ο «music box». Είχα την τύχη να πάρω συνεντεύξεις (εμπειρίες) από τον Μάριο Τόκα, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, την Θεοδοσία Τσάτσου, την «Ανοιχτή Θάλασσα» αλλά και τον… Doctor Alban. Οι δρόμοι μας με το ραδιόφωνο ξανά ενώθηκαν τον χειμώνα του ’19 μετά από πολλά χρόνια μέσα από την φιλόξενη συχνότητα του Δικτυο Fm.